|
Al Vi, ho Dio, ame min ne ĉenas viaj promesoj pri l' ĉiel' plezura, via infero, ĝia pun' tortura min de ofendo via ne retenas. Vi mem min ĉenas. Dio! Min ĉagrenas sur kruc' vin vidi inter mok' malpura, via vundita korpo, la terura angor' de via mort' min amkatenas. Min ĉenas via am' kun forto tia, ke mi eĉ sen ĉiel* vin amus flame, kaj timus vin eĉ sen infero via. Sen rekompenc' mi vin sopiras ame, eĉ sen espero de espero ĉia kiel mi amas, mi vin amus same. |